اتحاد مسلمانان با یکدیگر
((همگى به ريسمان الهى چنگ بزنيد، و از هم پراكنده نشويد)) (و اعتصموا بحبل الله جميعا و لا تفرقوا)آل عمران 103
منظور از ريسمان الهى هر گونه وسيله ارتباط با ذات پاك خداوند است ،
خواه اين وسيله ، اسلام باشد، يا قرآن ، يا پيامبر و اهل بيت او
منظور آن است که مسلمانان حول محور مشترکات خود بایکدیگر اتفاق داشته باشند که همان قران و سنت می باشد

اتحاد با اهل کتاب
مى فرمايد: بگو: اى اهل كتاب ! بياييد به سوى سخنى كه
ميان ما و شما مشترك است كه جز خداوند يگانه را نپرستيم و چيزى را شريك او
قرار ندهيم و بعضى از ما بعضى ديگر را غير از خداوند يگانه به خدائى نپذيرد
(قل يا اهل الكتاب تعالوا الى كلمة سواء بيننا و بينكم الا نعبد الا الله و
لا نشرك به لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله ). آل عمران 64
آيه فوق يك
نداى وحدت است در برابر تمام مذاهب آسمانى به مسيحيان مى گويد: شما مدعى
((توحيد)) هستيد و حتى ميگوييد مساله ((تثليث )) منافاتى با ((توحيد))
ندارد
و همچنين يهود در عين سخنان شرك آميز عزير را فرزند خدا پنداشتند مدعى توحيد بوده و هستند.
قرآن
به همه آنها اعلام مى كند: ما و شما در اصل توحيد مشتركيم بياييد دست به
دست هم داده اين اصل مشترك را بدون هيچ پيرايه اى زنده كنيم.
قران کریم با اینکه در اين آيه رویکرد اتحادی دارد اما در مسئله توحیداز 3تعبیر مختلف استفاده نموده است
اول با جمله ((الا نعبد الا الله )) (جز خدا را نپرستيم )
دوم با جمله ((لا نشرك به شيئا)) (كسى را شريك او قرار ندهيم )
و سومين بار با جمله و ((لا يتخذ بعضنا بعضا اربابا من دون الله )) (بعضى از ما بعضى ديگر را به خدائى نپذيرد).

اتحاد حتی با مشرکین
خداوند متعال مى فرمايد: ((خداوند از نيكى كردن و رعايت عدالت نسبت به كسانى كه با شما در امر دين پيكار نكردند و شما را از خانه و ديارتان بيرون نراندند نهى نمى كند))  
(لا ينهاكم الله عن الذين لم يقاتلوكم فى الدين و لم يخرجوكم من دياركم ان تبروهم و تقسطوا اليهم ).ممتحنه 8
خداوند متعال ارتباط داشتن با مشرکانی که با مسلمانان کاری نداشته و ندارند را نهی نفرموده دلیل آن هم  شاید در برخی دلایل نیکو رفتار کردن  با این مشرکان
 زمینه را برای مسلمان شدن آنان فراهم آورد
 ویا اینکه در برابر مبارزه با  طاغوت در کنار  مسلمانان قرار گیرند  

از تواريخ اسلامى آمده است كه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) هنگامى كه اسلام در سرزمين حجاز بتثبیت شد نامه هاى متعددى براى زمامداران بزرگ آن عصر فرستاد درنامه ها از آیه فوق استفاده کرد.