جناب آقای روحانی در شرایطی قوه مجری را بدست گرفت که از 2گروه افراطیون ، انتظارات خارج از توان و فکر،از دولت داشته ودارند اما او با برداشتن گامهای تدریجی و ملایم توانست فرصت وانگیزه مقابله را از آنان سلب نماید اما این روند تا به کی و به کجا ختم خواهد شد؟؟
بعد از انتخاب 88 دوگروه بزرگ شکل گرفت که با بی تدبیری و لجاجت وافراطی گرایی  ، یکی از گروه ها (گروه معترض ) دچار سرخوردگی وانزوا شد...اما این جریان متوقف نشد بلکه از حالت تهاجمی به حالت سکون درآمد چون که به خوبی می دانست تا فرصت و انگیزه جدید ( انتخابات ریاست جمهوری )، چیزی برای دفاع از اصول فکری خویش ندارند ودلایل و افرادی را که موتور محرکه جریان معترض به حساب می آمدند در مقابل منطق انقلاب به چالش کشیده شده و به مهرهای سوخته وسیاه تبدیل شدند،چون می دانستند اگر براساس همان منطق اولیه و همگام با نامزدهای معترض (مهرهای سیاه)به حرکت اعتراض آمیز خود ادامه دهند مهرهای خاکستری و سفیدشان هم سرنوشتی جز سوخته شدن ندارند...پس سکوت کردند...
اما چندی نگذشت که در گروه مقابل فتنه  ، اختلاف پیدا شد و منشاء این اختلاف افراطی عمل کردن آنان بود که باعث گردید یکدیگر را طرد کنند و قبول نداشته باشند .شاید این گونه عمل کردن براساس تفکر اشتباهشان بوده که فکر می کردند مسئله جریان مقابل (فتنه) کاملا منزوی و مطرود شده و شاید هم فکر می کردند رقابت آینده در صحنه سیاست بین گروههای خودی شکل خواهد گرفت ...اما همین تفکر کافی بود که افراطیون ، بخواهند نیروهای خاکستری(به اصطلاح ساکتین فتنه ) را از داخل جریان خودشان بیرون بیافکنند واین عمل را  نوعی انتقام وتنبیه برای کم کاری شان در جریان فتنه در نظر بگیرند...این اختلافات و تک روی ها تا به جایی کشیده شد که برای حذف یکدیگر از تعابیر زشت وزننده استفاده می نمودند
این اختلاف اولین پیروزی و موقعیت جدیدی برای گروه رقیب ( معترض یا فتنه ) پدید آورد ودلیلی شد که بتوانند به آینده امیدوار باشند حتی نیروهای آنها هم در شعله ور کردن اختلافات داخلی مددکار شدند و با حیله گری  در تشدید آن می کوشیدند...
متاسفانه به جای آنکه قدرت وبینشی را که گروه غالب(گروه ضد فتنه) برای ساختار سازی ونیرو سازی بکار گیرند صرف یکه تازی ها و افراطی گری ها و تقابل شد... و رقیب با نگاه سخره آمیز از بیرون میدان به این اختلافات با دید حق بجانب ، حرکات غلط خود را در سال 88 توجیه می نمودند...
رئیس جمهور قبل ، با همه ویژگی های ممتازوانقلابی که داشت  وبراساس همان ویژگی ها توانسته بود 8 سال را با کمترین  پشتوانه سیاسیون برجسته ، وزیر بمباران روانی و تبلیغاتی دشمن در داخل وخارج کشور دولت را ایستاده نگه داشته ودر برخی موارد پیشرفت های شگرفی را برای کشور به ارمغان آورد، خصلت های دیگری را هم به همراه داشت که موجبات سرخوردگی وانشاق در صفوف نیروهای مکتبی و کشمکش در سران قوا را فراهم می آورد...واین وِیژگی ها باعث تشدید اختلاف در نیروهای خودی وزمینه سازی کردن  برای حضور فتنه گران شد ...
باید توجه کرد وعبرتهای زیادی از رفتارهای گذشته بدست آورد وریشه های انشقاق را پیدا نمود ....که سخنها در آن بسیار است...همان طور که ریشه یابی فتنه 88 جنین است...
سوال اینکه آیا رئیس جمهور قبل ، در عرصه سیاسی به یک مهره سوخته تبدیل شده یا نه را به سادگی نمی توان پاسخ گفت ولی می توان متصور بود ، حرکتی که این دولت شروع نموده ودر لوای این فعالیتها حرکتهای در تداوم  فتنه انگیزی توسط عده ایی به صورت مدام و مستمر در جامعه به خصوص میان مسئولین و کارگزاران جمهوری اسلامی ، عرصه را برای امثال رئیس جمهور قبل تنگ وتنگ تر نموده وشاید آنان را در مقابل افکار عمومی به انزوا بکشانند مگر آنکه میدان مبارزه جدید در خود تشخیص مصلحت نظام کلید بخورد که در این صورت هم نمی توان دقیق پیش بینی کرد که سرانجام چه خواهد شد
گروه رقیب (معترض یا فتنه گر) به خوبی می دانست با همه اختلافاتی که در جبهه مقابل رخ داده است عرصه حضور در صحنه سیاست به دور از مصلحت ومنطق است به همین خاطر آنان بدنبال مرد خاکستری بودند که بتوانند  در مسیر حرکت آن ، خودشان را با وی همراه نموده و در لوای آن مرد  بدون حساسیت جایگاه خودشان را پیدا نموده و به تدریج  نقش خود را تثبیت نمایند ... البته باید توجه داشت مرحله تثبیت ، که بعد از بازگشت آنان رخ خواهد داد یکی از خطرناک ترین مرحله می باشد چون در این مرحله کشمکش آشنایی، رخ خواهد داد به نوعی که زمانی که این کشمکش اتفاق بیفتد ، ذهنها تداعی کننده سال 88 خواهد بود ...
حسیس به معنای صدای آهسته است.