با سلام به دوستان عزیز

تذکر: دوستانی که هنوز فیلم را مشاهده ننمودند، بی زحمت از خواندن این متن خودداری نمایند.



سینما مثل دیگر مراکز فرهنگی،اثر مستقیمی در شکوفایی یا اضمحلال یک ملت دارد بگونه ای که یکی از معیارهای خوب پیشرفت همه جانبه ، نوع فیلم ها و داشتن سینمای پرطرفدار است.
متاسفانه سینما آنطور که باید باشد نیست.فیلم های زیادی تاکنون ساخته شده که از عمق و محتوای چندان بالایی برخوردار نبوده اند.
محتوای فیلم ها را می شود را در چند دسته نام برد.
* فیلم هایی که سعی در ارتقای سطح فرهنگی کشور را دارند.
* فیلم هایی که فرهنگ و باورها و آداب رسوم کشور را به نوعی تحقیر می کند.
* فیلم هایی که فقط واقعیت ها را بیان می کنند.
*فیلم هایی که فقط حقیقت ها را بیان می کنند.
*فیلم هایی که علاوه بر بیان واقعیت ها در صدد بیان حقیقت ها هم می باشند.( این نوع فیلم ها را دوست دارم و ارزش دیدنش را دارد)




در رابطه با فیلم تنهای تنهای تنها چند نکته مثبت وجود دارد که بیان می کنم ( البته از نظر خودم)



2. با نشان دادن قهر و آشتی بین رنجروه و اولگ میخواهد نشان دهد که اثر و تاثیرگذاری مسائل مهم و حیاتی یک کشور از بالاترین سطح کشوری تا زیرین ترین لایه های اجتماعی نفوذ و جریان دارد.
یعنی اینکه اگر بحث هسته ای و مسائل جانبه ی آن باعث شکل گیری دو جریان در عرصه سیاسی می شود و حتی بروز و ظهور در انتخابات و تاثیرگذار در رای دادن و ندان می شود بهمین طریق بر زیرین ترین روابط اجتماعی حتی بین دو کودک هم اثر گذار است. و این خاصیت یک بحث ملی است.
فیلم به ما می گوید مسائل مهم و اساسی یک جامعه تنها مختص یک قشر نیست.و اثرش هم تنها بر یک قشر،جناح و... منحصر نمی شود.پس در موضوعات کلان نگاه همه جانبه داشتن به موضوع خیلی خیلی مهم است.

3. یکی از نقاط مثبت و عالی فیلم که بیشتر از این بخش خوشم آمد این بود که ایرانی نسبت به کشورش بی خیال نیست. اگر نوجوانان ما همانند رنجرو عرق ملی و حب وطن داشته باشند بخدا محال است که از قافله پیشرفت عقب بمانیم.اگر جوانان ما نسبت به مسائل ملی خودشون احساس وظیفه کنند هیچوقت اون کشور دچار ذلت و خاری نخواهد شد.با توجه به اینکه رنجرو به اولگ خیلی علاقمند بود ولی پای منافع ملی که وسط می آمد، رنجرو از احساسات شخصی خودش می گذشت(هرچند به سختی).

4. یکی از نقاط مثبت و تاثیرگذار برای من ، فرا منطقه ای اندیشیدن زنجرو بود.رنجرو در روستای دور افتاده ای که حتی از امکانات اولیه هم محروم بود ولی این نتوانست باعث رشد و شکوفایی اندیشیدن او شود.
رنجرو هرچند محصور در همان روستا بود و مشغول ماهی فروشی و کار در بندر بود اما ذهنش در حصار همان محیط نماند.این خیلی خوب است.

5.اعتماد به نفس رنجرو به باورهایش قابل تحسین است.متن انشای او شاید به ظاهر مضحک باشد اما او با صراحت و احساسات ناشی از باور درونی به تفکراتش، در بین دوستانش انشای خود را می خواند و خنده و تمسخر دوستانش باعث دست کشیدن رنجرو از تفکراتش نبود.

6.اعتماد به نفس رنجرو از اینکه می تواند حرفش را به روسای جمهور دیگر کشورها بزند قابل تحسین است.

7. چند نکته مثبت دیگری هم داشت که مختصر بیان می کنم:(گمنامی کارگردان ، تولید بومی (صداو سیمای مرکزبوشهر) ، نداشتن بازیگران معروف ( یعنی فیلم بواسطه شهرت بازیگران بفروش نمی رسد) ، نشان دادن واقعیت های زندگی مردم و سطح زندگی انان )

موفق باشید.