- آفرينش خدا، دائمي، نامحدود و ابتكاري
1- آفريده‌ي او، آفريده‌ي خدا دائمي است. خدا دائماً... اينطور نيست كه آسمان‌ها را خلق كرده و تمام شده. «وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ» (ذاريات/47) يعني دائماً داريم گسترش مي‌دهيم. هر چند وقتي يكبار در تلويزيون مي‌گويند: يك كهكشان پيدا شده است. كه از روزي كه خدا اين كهكشان را آفريده تا آن تاريخ، هنوز نورش به دوربين فيلم‌بردارهاي ما نرسيده است. حالا نور، سرعت نور كه مي‌دانيد چقدر است؟ در فاصله‌ي چند لحظه نور خورشيد به ما مي‌رسد. آفريده‌ي او دائمي است.
2- نامحدود است. به نظر شما چند رقم انگور داريم؟ من يكجا خواندم پانصد رقم انگور. برگ‌هاي درخت دو تا مثل هم نيست. حيوان‌ها دو تا مثل هم نيست. آفريده‌هاي او بي‌نهايت است.
3- از ساده‌ترين، مهم‌ترين مي‌سازد. اين هم مهم است. از يك تك سلول، از يك اسپرم، انسان مي‌سازد. در يك قطره‌ي نطفه بيش از بيست ميليون موجود زنده است. يعني بيش از بيست ميليون در يك قطره جا شده است. و من و شما يكي از آن بيست ميليون هستيم. يعني يك قطره بيست ميليون جمعيت دارد. من و شما يكي از آن بيست ميليون هستيم. از ساده‌ترين، مهم‌ترين مي‌سازد.
قرآن گفته: «مِنْ ماءٍ مَهينٍ» (مرسلات/20) آب پست! «مِنْ تُراب‏» (آل‌عمران/59) از خاك، شما از خاك چه مي‌تواني بسازي؟ خشت، آجر، سراميك. ديگر چه مي‌تواني از خاك بسازي؟ خدا از خاك چه مي‌تواند بسازد؟ چند رقم ميوه، چند رقم برگ، چند رقم گل، از ساده‌ترين، مهم‌ترين مي‌سازد.
4- مواد اوليه‌اش هم از خودش است. مواد اوليه از خود اوست. ما كه مي‌خواهيم يك چيزي را بسازيم، حتي امروز يك هواپيما كه مي‌سازند، موتورش از يك كشور مي‌آيد. فلان دستگاهش از يك كشور مي‌آيد. از چندين كشور شريك مي‌شوند، يك هواپيما مي‌سازند. يك پارچه توليد مي‌كنيم، ماشين‌اش از يكجا مي‌آيد. پشم‌اش از يكجا مي‌آيد.
5- از كسي تقليد نمي‌كند. همه ابتكار است. در آفريده‌ي او تقليد نيست. ممكن است ما يك چيزي را بگيريم از يك كشوري و از روي آن كپي برداري كنيم.
6- پشيمان نمي‌شود. ما گاهي وقت‌ها يك خانه مي‌سازيم مي‌گوييم: چه غلطي كرديم. يك نقشه‌اي ايجاد مي‌كنيم، مي‌گوييم: عجب اشتباهي كرديم. يك چيزي را مي‌دوزيم مي‌گوييم: چه بد دوختيم. چه بد پختيم. خيلي وقت‌ها ما يك كاري مي‌كنيم، پشيمان مي‌شويم. اين هم يك مسأله است.
2- آفرينش الهي بر اساس رحمت
7- براساس رحمت است. قرآن مي‌گويد: «إِلاَّ مَنْ رَحِمَ رَبُّكَ» بعد مي‌گويد: «وَ لِذلِكَ خَلَقَهُمْ» (هود/119) يعني همه براساس رحمت است.
ما كه يك چيزي مي‌سازيم، يا براي سود است. يا براي نياز است. خداوند نه نياز دارد، همه ما نماز مي‌خوانيم، يك ذره به خدا اضافه نمي‌شود. بارها اين مثل را زدم. همه ما رو به خورشيد خانه بسازيم، يك ذره براي خورشيد فرق نمي‌كند. همه ما پشت به خورشيد خانه بسازيم، يك ذره از خورشيد چيزي كم نمي‌شود. يعني روبه خورشيد باشيم، چيزي گيرش نمي‌آيد، پشت به خورشيد باشيم، چيزي از او كم نمي‌شود. ما كه يك چيزي توليد مي‌كنيم يا نياز داريم، يا براساس سود است.
8- هدف‌دار است. همه ساخته‌هاي او هدفدار است. الآن خياط‌هاي ما اينجا دو، سه دكمه مي‌گذارند. مي‌گوييم: با اين مي‌خواهي كجا را ببندي؟ مي‌گويد: نمي‌دانم. چند دكمه اينجا اضافه است. اينقدر كاري مي‌كنيم كه لغو است. يك چيزهايي در دبيرستان، حوزه، دانشگاه، كتاب‌ها، مجله‌ها، يك چيزهايي مي‌خوانيم كه اصلاً مي‌گويي: خوب خاصيت‌اش چيه؟ حالا مثلاً دانستيم چه مي‌شود؟ ندانستيم چه مي‌شود؟ هدفدار است.
3- نظام هماهنگ در آفرينش پديده‌ها
9- ساخته‌هاي او با نظام هستي هماهنگ است. اين هم مهم است. ساخته‌ها با نظام هماهنگ است.خدا همه‌ي خوردني‌ها را با معده هماهنگ كرده است. قشنگ ميوه دندان جلو مي‌گيرد، مثل واليبال. توپ كه مي‌آيد يكي در وسط مي‌گيرد، مي‌دهد به بغل دستي‌اش، او توپ را صاف مي‌كند، سومي مي‌پرد بالا و آبشار مي‌كوبد. يعني اينها هماهنگ هستند. دندان جلو قيچي مي‌كند و لذا سرش تيز است. مثل قيچي. دندان‌هاي بغل كلنگي است. اينكه قيچي شد، دومي سوراخش مي‌كند مثل كلنگ. دندان سومي مثل سنگ پا است. چاله چوله دارد. شما اگر نان را روي سنگ مرمر بگذاري، سنگ مرمر را رويش بگذاري جويده نمي‌شود. اما اگر نان را روي سنگ پا بگذاري و دو، سه بار سنگ پا بزني، چون چاله و چوله دارد اين غذا را خرد مي‌كند. يعني دندان‌ها قشنگ است. حالا برعكس بود چقدر زشت بود. شما دندان عقب را جلو بگذار، دندان جلو را عقب بگذار. اصلاً آدم وقتي مي‌خواهد بخندد، زشت مي‌شود. يعني با حفظ زيبايي، كار است.