امشب تموم آینه ها رو فراخوندم،که این بار در کنار
من ها دعاکنم.شاید شود با این تصاویر مجازی،آقایم و مولایم را صدا کنم.شاید بشود با این همه آدم ،دعای فرج را با یاکریم
خوانم،یاشاید بشود از انعکاس نوری در آینه ها،نور ها در این تاریکی برپا
کنم.نمیدانم شاید هم شد،شد که دعایم رسید،اجابت شد.شاید که دیگر خورشید پنهانم در
پشت ابرها را،این بار بی حجاب بینم.پس دعا میکنم،همین حالا،همین حالا که فریاد
زنندگان فریاد زنند،شیون کنندگان شیون کنند،اکنون که دلم میکوبد ،اکنون که بسان آینه
ها گشته،صاف و باجلا،اکنون که واژه ی پر پرواز را میداند،اکنون که بهتر میبیند،


همین حالا میگویم:اللهم عجل لولیک الفرج